ریزش و رویش مجدد مژه‌ها:دلایل بسیاری از سوختگی گرفته تا شیمی درمانی می‌توانند باعث از بین رفتن مژه‌ها شوند اما معمولا مژه‌ها دوباره رشد می‌کنند هر چند ممکن است این روند زمان ببرد.
مژه‌ها نیز مانند موی سر طی یک چرخه رشد می‌کنند بنابراین ریزش چند مژه نمی‌تواند نگران کننده باشد. با این حال بسیاری از آسیب‌ها و بیماری‌ها می‌توانند باعث ریزش بیشتر مژه‌ها شوند.
دلایل زیر می‌تواند منجر به از دست دادن مژه‌ها شود:
– سوختگی: به گفته متخصصان آکادمی چشم پزشکی آمریکا در صورتی که مژه‌ها دچار سوختگی شوند اما فولیکول‌های موآسیبی نبیند، مژه‌ها طی شش هفته دوباره رشد می‌کنند اما اگر فولیکول‌های مو آسیب دیده باشند ممکن است رشد مجدد مژه‌ها متوقف شود.
– شیمی درمانی: داروهایی که برای درمان سرطان استفاده می‌شوند گاهی اوقات باعث ریزش مژه‌ها می‌شوند. همه انواع داروهای شیمی درمانی نیز باعث ریزش موها می‌شوند. این داروها بر همه موهای بدن و صورت و سر تاثیر می‌گذارد و باعث ریزش همه آنها می‌شوند اما پس از متوقف کردن شیمی درمانی معمولا مژه‌ها دوباره شروع به رشد می‌کنند.
– بریدن: عموما افراد اقدام به قیچی کردن مژه‌های خود نمی‌کنند اما در صورتی که این اتفاق بیفتد با گذر زمان مژه‌ها دوباره رشد می‌کنند و به طول اصلی خود باز می‌گردند.
– کندن: اختلال موکنی یک وضعیت روان شناختی است که در آن فرد تمایل به کندن موهای خود دارد. در این اختلال فرد ممکن است به کندن موهای هر نقطه از بدن خود از جمله مژه‌ها تمایل داشته باشد. در این شرایط پس از چند ماه مژه‌ها دوباره شروع به رشد می‌کنند.
– مژه مصنوعی: مژه‌های مصنوعی الیافی هستند که به مژه‌های طبیعی چسبانده می‌شوند تا ضخیم‌تر و بلندتر به نظر برسند. مژه‌های مصنوعی می‌توانند به مژه‌های طبیعی آسیب برسانند و آنها را قطع کنند. در صورتی که مژه‌های طبیعی به دلیل استفاده از مژه‌های مصنوعی ریزش پیدا کنند به طور معمول پس از چند ماه دوباره رشد می‌کنند.
– مشکلات تیروئیدی: غده تیروئید هورمون‌هایی حیاتی را تولید میکند. اگر تولید این هورمون‌ها بیشتر یا کمتر از حد طبیعی باشد می‌تواند علائم مختلفی از جمله ریزش مو را ایجاد کند. در هر دو صورتِ کم کاری و پرکاری غده تیروئید ممکن است مژه‌ها ریزش پیدا کنند اما پس از درمان عدم تعادل غده تیروئید، مژه‌ها دوباره شروع به رشد می‌کنند.
– طاسی منطقه‌ای: طاسی منطقه‌ای نوعی بیماری خود ایمنی است که باعث می‌شود سیستم ایمنی بدن به فولیکول‌های مو حمله کند. این وضعیت باعث ریزش مو در کف سر، ابرو و مژه می‌شود. در حال حاضر درمانی قطعی برای طاسی وجود ندارد اما درمان‌هایی در دسترس هستند که می‌توانند به کاهش علائم آن کمک کنند.
درمان‌های ریزش مژه‌ها
در موارد سوختگی و شیمی درمانی تنها به گذر زمان برای رشد مجدد مژه‌ها نیاز است. پس از شیمی درمانی مژه‌ها ممکن است نازک‌تر، ضخیم‌تر یا همانند قبل رشد کنند. در موارد بیماری‌های تیروئیدی یا خود ایمنی نیز باید به دنبال رفع بیماری بود تا مژه‌ها دوباره خودشان رشد کنند. مقدار زمان لازم برای رشد مژه‌ها بسته به علت و میزان از دست رفتن مژه‌ها متفاوت است. برخی داروها نیز می‌توانند به رشد مژه‌ها کمک کنند. به عنوان مثال پزشک گاهی قطره‌های چشمی «بیماتوپروست» را برای رشد مژه‌ها تجویز میکند. طی یک آزمایش ۴۱ نفر از افرادی که به طاسی منطقه‌ای مبتلا بودند به مدت یک سال روزانه محلول ۰.۰۳ درصدی بیماتوپروست را به خط رشد مژه خود زدند و حدود ۷۰ درصد از شرکت کنندگان شاهد رشد قابل توجه مژه‌های خود بودند.
